เหล่าสถาปนิกจับจองพื้นที่ชั้นล่างของบ้านเป็นแหล่งสร้างสรรค์ผลงาน โดยที่บรรดานักออกแบบตกแต่งภายในยืดพื้นที่ชั้นสองเป็นที่ประจำการ ถึงแม้พวกเขาจะมีอิสระในการทำงานของตนเองโดยไม่ขึ้นต่อกัน แต่เมื่อพวกเขาร่วมมือกัน สิ่งที่เกิดขึ้นคือทีมสร้างสรรค์ที่แข็งแรง “มันก็เป็นส่วนที่ Balance ดีนะ บางทีก็มองคนละมุมเลย แต่ก็คุยกันได้ ไม่จำเป็นต้องมองเหมือนกัน จะเป็นอะไรที่ทำให้เราไม่คิดอะไรด้านเดียว บางทีอินทีเรียจะมาคอยเตือนเรา มันก็จะกลมขึ้น มนขึ้น บางทีเรา Aggressive มากไป อินทีเรียก็จะทำให้เรา Soft ลง” จูนเล่า “ส่วนใหญ่สถาปนิกจะเป็นไม้แรก แต่ก็จะบอกอินทีเรียไว้เนิ่นๆ ว่าจะมีอันนี้นะ บางทีในช่วงที่เราทำงานสถาปัตยกรรม อินทีเรียเขาก็จะมาเป็นระยะๆ เช่น เอาแปลนไปช่วยดูหน่อย แล้วเขาก็จะเกริ่นมาว่าเดี๋ยวจะมาปรับตรงนี้นะ คือทำงานคู่ขนานกันไปแหละ”

ที่สำนักงานออกแบบแห่งนี้ บ้านก็เปรียบเสมือนร่างกาย ส่วนจิตวิญญาณของ จูน เซคิโน อาร์คิเทคต์ แอนด์ ดีไซน์ ก็คือทีมสถาปนิกและนักออกแบบทุกคน สำหรับจูน สมาชิกในบ้านแต่ละคนมีความผูกพันธ์กันในแบบที่น่าสนใจ ทั้งเพื่อนร่วมงานที่รู้ใจจนกลายมาเป็นคุณครูใหญ่ของน้องๆ หรือลูกศิษย์ที่เปลี่ยนมาเป็นลูกน้องและกลายเป็นหุ้นส่วนของบริษัทในที่สุด การเลือกนักออกแบบแต่ละคนให้เข้ามาร่วมชายคาที่นี่ไม่ได้วัดที่ผลงานการออกแบบเป็นหลัก หากแนวคิดและมุมมองในการใช้ชีวิตก็เป็นสิ่งที่ไม่สามารถมองข้าม “ผมรู้สึกว่าทัศนคติของคนเป็นสิ่งสำคัญ เขาจะมาทำงานกับพวกเรา ถ้าเขามาเป็นวิตามิน มันทำให้พวกเราดี แต่ถ้าเป็นไวรัสล่ะ ร่างกายเราก็จะปั่นป่วน” จูนกล่าว “เวลารับพนักงานผมไม่สัมภาษณ์คนเดียวนะ ผมให้ทุกคนมานั่งฟังด้วย เพราะเขาจะต้องทำงานด้วยกัน เขาต้องเลือกด้วย เขาก็เลือกคนที่นั่งข้างๆ เขา มีส่วนรับผิดชอบเล็กๆ ในสิ่งที่เขาเลือก ไม่ได้บังคับ และเขาจะแคร์กัน น้องคนนี้เลือกมา เอ้ยมันตั้งใจนะ สงสารมัน”