อาคารที่โดดเด่นคุ้นตากลางพื้นที่โล่งเตียนแถบย่านปริมณฑลของกรุงเทพมหานคร คงจะเป็นอาคารคลังสินค้า หรือโกดังที่มีขนาดใหญ่ ลักษณะทึบและก่อสร้างเรียบง่าย ภายในมีระยะระหว่างเสากว้าง เพดานสูงโปร่งกับหลังคาทรงจั่ว ในอาคารมีทางลาดเอียงสำหรับขนถ่ายสินค้าขึ้นหรือลงรถ รวมถึงอาจมีส่วนสำนักงานบนชั้นลอย ในบริบทที่คล้ายกันแต่บทสนทนาของผู้ออกแบบกับเจ้าของโครงการ ได้พาโกดังธรรมดาพัฒนาไปสู่อีกขั้นของการใช้งาน

“ถ้ามองว่าเป็นโกดัง มันก็จะเป็นแค่โกดัง” หลังจากประโยคนี้เกิดขึ้นระหว่างขั้นตอนการทำงาน ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความตั้งใจที่จะสร้างสรรค์โจทย์เดิมของ Monotello สำนักงานออกแบบผู้เข้ามารับโจทย์กับเจ้าของโครงการ ให้อาคารสามารถแสดงตัวตน และแนวคิดขององค์กรออกมาอย่างชัดเจนขึ้น

“Best Used Clothes” (BUC) บริษัททำธุรกิจเสื้อผ้ามือสองที่แตกออกมาจากธุรกิจครอบครัวหลัก เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและรองรับหน่วยงานให้เป็นองค์กร จึงมีการรวมหน่วยงานของพื้นธุรกิจเดิมที่กระจัดกระจายเข้าด้วยกัน โดยออกแบบอาคารให้อยู่ในลักษณะของรูปทรงเรียบง่ายพร้อมจั่วขนาดใหญ่เช่นโกดังทั่วไป แต่มีความแตกต่างด้วยการลดทอนมวลอาคารให้เบาลงด้วยชายคาที่ยื่นออกมา และกระจกที่บริเวณชั้นล่าง นอกจากนั้น มีการแสดงความตั้งใจในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมขององค์กรผ่านการปิดผิวอาคารที่เสมือนเป็นส่วนหนึ่งของป้ายอาคารด้วย Façade จาก Pattern ลายผ้าแบบ Twill Weaving เรียงตัวแตกต่างกันระหว่างสีเขียวและสีขาว รวมถึงช่องเปิดต่างๆ ที่มีความสำคัญ และสัมพันธ์กับภายนอกและภายในของอาคาร

ลักษณะการใช้งานของผังอาคารถูกแบ่งออกเป็นด้านหลังและด้านหน้า โดยส่วนด้านหลังเป็นคลังสินค้าชั้นล่างและชั้นลอย ที่กินพื้นที่เกินครึ่งของอาคารทั้งหมด และด้านหน้าเป็นสำนักงาน 2 ชั้น ที่ผู้ออกแบบให้อาคารมีการยกระดับขึ้นเพื่อเปิดมุมมองจากส่วนสำนักงานสู่พื้นที่ด้านล่างได้ ซึ่งโถงชั้นล่างประกอบไปด้วยพื้นที่โชว์รูม และโรงอาหารที่สามารถเปลี่ยนสถานะเป็นส่วนพักคอยสำหรับลูกค้า ก่อนเดินขึ้นบันไดโค้งเบี่ยงขึ้นสู่ส่วนสำนักงานชั้นบนที่มีสีขาวเป็นสีหลัก กั้นพื้นที่ด้วยกระจกโปร่งใสที่แสงสามารถส่องทั่วถึงผ่านหน้าต่างหน้าตาเป็นเอกลักษณ์ตาม Pattern ลายผ้านั่นเอง

พนักงานในสำนักงานส่วนใหญ่มักใช้ชีวิตมากกว่า 70% ในที่ทำงาน การเปลี่ยนภาพลักษณ์ของอาคารให้เป็นสถานที่ทำงานกึ่งๆ บ้านด้วยวิธีของ Monotello คือการทำงานผ่านการทำความเข้าใจโจทย์ พวกเขาจึงศึกษาความต้องการของพฤติกรรมผู้ใช้งาน และตีความออกมาในรูปของสถาปัตยกรรม จึงได้ออกมาเป็นโกดังที่คงความมีชีวิต และแนวคิดขององค์กร ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่มาเติมเต็มอาคารได้อย่างสมบูรณ์